Drewno konstrukcyjne - nowe rozwiązania

Do czasu uprzemysłowienia produkcji,  rozwój produktu ograniczały problemy  z dystrybucją. Łatwo było kupić belki stalowe i wykonać konstrukcje żelbetowe, jednak BSH, pomimo wielu niezaprzeczalnych zalet, wiązało się z koniecznością indywidualnej produkcji oraz transportu, co znacznie podnosiło koszt inwestycji.

Pojawienie się pierwszych magazynów oraz linii produkcyjnych skupionych jedynie na produkcji elementów typowych, umożliwiło szeroką dystrybucję produktu. Okazało się, że po ulokowaniu gotowych belek w odpowiednich miejscach rynku stały się one świetną alternatywą dla drewna litego, konstrukcji stalowych i żelbetowych. Ponad 50 przekrojów magazynowych w stałej dostępności daje obecnie praktycznie nieograniczone możliwości projektantom oraz inwestorom.
Materiał ten można stosować w takich konstrukcjach, jak np.: więźby dachowe, wiaty garażowe, altany, ogrody zimowe, podciągi, stropy i ściany. Projektanci, niestety, bardzo często stosują najwyższe z dostępnych w normach klasy (GL32 lub  GL36). O ile w konstrukcjach wielkowymiarowych stosowanie wyższych klas jest uzasadnione, o tyle przy mniejszych przekrojach znacznie komplikuje późniejsze zaopatrzenie w materiał. Elementy magazynowe dostępne są w klasie GL24  w przekrojach grubości od 6 do 24 cm i szerokości od 12 do 40cm co 2 cm - warto uwzględniać to już na etapie projektowania.
Oprócz elementów typowych, powstały również nowe produkty, które z powodzeniem konkurują z dostępnymi dotąd technologiami. Dobrym przykładem są tutaj masywne systemy ścian, stropów oraz dachów z drewna klejonego. Elementy HBE spełniają wszelkie wymagania w budownictwie. Pozwalają szybko budować masywne i ekologiczne przegrody o bardzo wysokiej trwałości oraz izolacyjności termicznej.                   
Inż. Jakub Przepiórka

Warto wiedzieć
Historia sukcesu drewna klejonego BSH:
1906 - Otto Hetzer uzyskuje patent na klejone, gięte belki warstwowe;
od 1950 - szybki rozwój nowych klejów oraz technologii produkcji;
1960 - roczne zużycie w Niemczech na poziomie 10 tys m³;
1978 - firma Hüttemann otwiera jeden z pierwszych magazynów w Europie z belkami typowymi;
1990 - zużycie belek typowych zaczyna przewyższać zużycie belek indywidualnych;
1996 - wprowadzenie mechanicznej gradacji tarcicy zamiast wizualnej. Umożliwia to pełne   uprzemysłowienie produkcji i znaczny wzrost wydajności;
1998 - roczne zużycie w Niemczech osiąga poziom 800 tys. m³;
2010 - roczne zużycie w Niemczech na poziomie 1 mln m³.

Elementy magazynowe w klasie GL24 dostępne są w przekrojach 6-24 cm