Kuchnia węgierska

Kuchnia węgierska większości z nas kojarzy się z papryką, leczo czy bograczem. Potrawy typowe dla tego kraju charakteryzują się dużą ilością czerwonej przyprawy, cebuli, tłuszczu i śmietany. Wiąże się z tym stereotyp, że dania węgierskie są bardzo pikantne.

Jednak Węgrzy zazwyczaj używają słodkiej odmiany papryki a pikantność potraw to coraz częściej kwestia smaku niż tradycji. Papryka jest nie tylko bardzo ważnym składnikiem dania, ale także dekoracją, surówką. Wielość odmian tej rośliny (czerwona, zielona, żółta) daje szeroki wybór dla podniebienia i cieszy oko. Ciekawe jest, że papryka dopiero w XIX wieku zajęła tak poczesne miejsce na węgierskich stołach. Mimo, że uprawiana była już znacznie wcześniej, to traktowana jako przyprawa tureckiego okupanta nie cieszyła się wielką popularnością.

W kuchni węgierskiej dominuje wieprzowina. Dania mięsne są najczęściej duszone i doprawiane śmietaną.

Najpopularniejsze z nich to:

Gulasz – gęsta zupa mięsna z dużą ilością papryki, cebuli, ziemniakami pokrojonymi w kostkę i kluseczkami.

Porkolt – danie jeszcze bardziej gęste niż gulasz. Mięso jest najpierw mocno obsmażone na dużym ogniu a następnie przyprawione papryką, cebulą i śmietaną.

Tokań – podobny do porkoltu, zawiera mniej papryki a więcej pieprzu i innych przypraw.

Paprykarz – najdelikatniejsza z wymienionych potraw. Przyrządzany jest głównie z cielęciny, kury lub ryb.

Węgrzy jako mieszkańcy kraju śródlądowego jedzą przede wszystkim ryby słodkowodne. Zasłużoną sławą cieszy się fogasz – duży sandacz łowiony w Balatonie i czeczuga – rzadka obecnie ryba żyjąca dawniej w Dunaju i Cisie. Najbardziej dostępny jest karp hodowlany, niezbędny do ugotowania słynnej zupy halaszle.

Klimat na Węgrzech sprzyja uprawie owoców i winorośli. Najczęściej uprawia się tam czereśnie, śliwki, gruszki, morele i brzoskwinie.

Światową renomą cieszą się wina węgierskie. Najbardziej znane są tokaje (np. Tokaji Aszu), czerwone wina wytrawne (Egri Bikaver), rizlingi, czy lekkie wina deserowe (np. Debroi Harslevelu).