Jak oprawiać czarno-białe fotografie?

Jako dekoracje ścian często wybieramy zdjęcia architektury wielkich miast, takich jak Chicago, Paryż, Londyn czy Nowy Jork, wizerunki gwiazd lub pejzaże.

Ważna jest odpowiednia aranżacja czarno-białej fotografii – decyduje o tym, czy zawieszona na ścianie praca faktycznie będzie stanowić ozdobę wnętrza. Jak zatem oprawiać ten typ fotografii, aby wydobyć urok zdjęcia i dopasować całość kompozycji do charakteru pomieszczenia?

Eksperci z portalu e-oprawa, zajmującego się sprzedażą dekoracji ściennych szytych na miarę – oprawionych prac, luster i tablic w różnych wymiarach i kolorach, radzą, jak dobrać passe-partout i ramę do fotografii czarno-białej, tak, by pasowała ona praktycznie do każdego wnętrza.

Kluczową sprawą w eksponowaniu czarno-białej fotografii jest jej jasność. Pamiętajmy, że oprawa pracy ma wydobyć jej atuty. Zbyt jaskrawa rama czy passe-partout mogą przyćmić fotografię, natomiast zbyt szerokie passe-partout sprawić może, że kadr zgubi się w całości.

Chcąc wyeksponować fotografię, dobierajmy passe-partout o ton jaśniejsze od zdjęcia. Wówczas kadr zyska przestrzeń, na której „wyostrzymy” jego zawartość. Najlepiej wybierać jednak takie passe-partout, którego kolor znajdziemy także na zdjęciu – tak, aby korespondowało ono z fotografią. Przykładami zastosowania tej techniki jest fotografia Audrey Hepburn, Misty Tree i Grand Central Station w Nowym Yorku. Fotografie mają jaśniejsze passe-partout niż sama praca.
Każdą z tych fotografii oprawiono w inne ramy, nawiązujące stylistyką do charakteru pracy. Dobierając ramę, pamiętajmy, aby „zamykała” całość pracy – powinna zatem odpowiadać jej i stylem, i kolorystyką. Rama nie powinna „dominować” nad fotografią, chyba że taki jest zamysł artystyczny – pamiętajmy jednak, że wtedy najlepiej prezentują się pojedyncze obiekty na czystych tłach, a nie na przykład panoramy.

Inaczej jest z fotografiami, które chcemy „odsunąć” od ramy, aby wyeksponować kadr, nie odcinając go jednak kolorystycznie. Tak możemy zrobić, kiedy dysponujemy fotografią posiadającą w miarę jednolite tło – zarówno kolorystycznie, jak i ze względu na fakturę. Takie „przedłużenie” fotografii otrzymamy umieszczając zdjęcie Marylin Monroe w czarnym passe-partout. Fotografia ta oparta jest na dużych kontrastach plam białych i czarnych – dobrze wyeksponowana na czarnym tle sylwetka aktorki zamknięta została w białe, mocne ramy, nawiązujące bielą do postaci na zdjęciu.

Mniej kontrastowo oprawiony jest miejski pejzaż nowojorskiej Hell Kitchen. Z poziomej fotografii zrobiono pracę pionową, proporcje wyrównując czarnym szerokim passe-partout. Dzięki temu oraz nieco jaśniejszej, wąskiej szarej ramie, wydobyliśmy z ciemnej pracy jej jaśniejsze akcenty.

Prace wąskie i długie (zarówno poziome, jak i pionowe), wymagają szczególnej uwagi przy oprawianiu. Jeśli chcemy dodać do nich passe-partout, to najlepiej w tonacji podobnej do tła pracy – szczególnie, jeśli jest ono jednolite. Takie prace oprawiajmy w ramki wąskie, nawiązujące do fotografii – tak jak w przypadku fotografii brooklyńskiego mostu czy Charliego Chaplina. Oprawa pierwszej z tych prac nawiązuje bezpośrednio do przęseł mostu – wybraliśmy tu ramki o podobnej do sfotografowanych przęseł grubości i kolorystyce. W podobne ramy ubraliśmy zdjęcie Charliego Chaplina, zamykając całość kompozycji nienarzucającymi się, delikatnymi listwami utrzymanymi w kolorystyce postaci na fotografii.